دسترسی به دارک وب + 3 راه اصلی برای ناشناس و امن بودن در دارک وب🔴

دسترسی به دارک وب برای افرادی که آشنایی جزئی با آن دارند یک امر مهم است!. به این دلیل که می دانند این فضا تا چه اندازه می تواند ناامن باشد. علاوه بر این باید بدانید که دارک وب چیست. بسیاری ار افراد متاسفانه درگیر دارک وب می شوند بدون این که بدانند با ورود خودشان به دارک وب چه خطراتی را برای خودشان رقم می زنند. علاوه بر هک های بسیار زیادی که در این فضا انجام می شود خطرات دیگری هم وجود دارد که ممکن است با آن مواجه شوید. بنابراین اگر می خواهید از دارک وب استفاده کنید یا در مورد آن کامل بدانید تا پایام مقاله با ما همراه باشید!.

دسترسی به دارک وب

اینترنت از زمانی که برای اولین بار در دهه 1990 در دسترس عموم قرار گرفت، به طرق مختلف تغییر کرده است. یکی از بحث برانگیزترین تحولات، رشد به اصطلاح “دارک وب” است. بزرگسالان ممکن است نگران بازدید جوانان از “دارک وب” باشند. به خصوص که گزارش های مطبوعاتی اغلب آنها را با فعالیت خطرناک یا غیرقانونی آنلاین مرتبط می کنند. با این حال، برخی از جنبه‌های مثبت آن‌ها وجود دارد . مانند همه چیزهای آنلاین، مشکلات از خود فناوری ناشی نمی‌شوند، بلکه در عوض ناشی از روش‌هایی هستند که مردم از آن استفاده می‌کنند.

آگاهی از حقایق اساسی در مورد این بخش‌های اینترنت می‌تواند به شما کمک کند در صورتی که نگران استفاده از آنها هستید، از جوانان حمایت واقعی و صادقانه بکنید. در اینجا توضیح کوتاهی در مورد «دارک وب»، نحوه دسترسی به آن و خطرات آن وجود دارد.

“وب باز”

این قسمت قابل مشاهده برای عموم از اینترنت است که بیشتر ما هر روز از آن استفاده می کنیم و از طریق موتورهای جستجو مانند گوگل یا بینگ به آن دسترسی پیدا می کنیم.

“وب عمیق”

این بخشی از اینترنت است که عموماً از دید عموم پنهان است. از طریق موتورهای جستجوی معمولی نمی توان به آن دسترسی داشت و از راه های دیگر، کمتر شناخته شده، قابل دسترسی است.

اکثر “دیپ وب” یا همان وب عمیق از پایگاه های داده ای تشکیل شده است که می توان به طور ایمن از طریق “وب باز” به آنها دسترسی داشت. به عنوان مثال، پایگاه های اطلاعاتی مرتبط با رزرو هتل، خرید آنلاین، سوابق پزشکی، بانکداری و غیره. محتوا فقط توسط افراد مجاز (مانند کارمندان) قابل خواندن است و با استفاده از رمز عبور محافظت می شود.

“وب تاریک”

وقتی اکثر مردم آنلاین می شوند، این کار را از طریق رایانه یا دستگاهی انجام می دهند که دارای آدرس IP (پروتکل اینترنت) است – یک هویت آنلاین منحصر به فرد.

یک آدرس IP شبکه ها را قادر می سازد تا اطلاعات مناسب را به مکان مناسب ارسال کنند. به عنوان مثال، اطمینان از رسیدن ایمیل به مقصد. فعالیت اینترنتی افراد را می توان با استفاده از آدرس IP آنها ردیابی و نظارت کرد.

«دارک وب» از سیستم‌های پیچیده‌ای استفاده می‌کند که آدرس IP واقعی کاربر را ناشناس می‌سازد و تشخیص اینکه دستگاه از کدام وب‌سایت‌ها بازدید کرده است، بسیار دشوار است. به طور کلی با استفاده از نرم افزار اختصاصی قابل دسترسی است که معروف ترین آن Tor (The Onion Router) نام دارد.

روزانه حدود 2.5 میلیون نفر از Tor استفاده می کنند. Tor به خودی خود «وب تاریک» نیست. بلکه روشی است که از طریق آن می‌توان هم وب باز و هم وب تاریک را مرور کرد. بدون اینکه کسی قادر به شناسایی کاربر یا ردیابی فعالیت آنها باشد.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀» خطرات هوش مصنوعی

Tor چگونه کار می کند؟

Tor نرم‌افزار ناشناس‌سازی را ارائه می‌دهد که می‌توان از طریق موتور جستجو به آن دسترسی پیدا کرد و سپس رایگان دانلود کرد. این پروژه پیام فرستنده را در لایه‌های رمزگذاری می‌پیچد . بیشتر شبیه لایه‌های پیاز، که لوگوی سیستم هم به این شکل است.

جستجوها یا پیام های ارسال شده از طریق مرورگر Tor مستقیماً به مقصد مورد نظر خود نمی روند. در عوض، آنها از طریق “گره ها”، که رایانه های دیگری هستند که توسط کاربران Tor اداره می شوند، منتقل می شوند. در هر گره، یک لایه از رمزگذاری برداشته می شود و سپس پیام به گره بعدی ارسال می شود. هر گره هویت گره قبلی و گره بعدی را می داند، اما سایر گره ها را در زنجیره نمی شناسد. بنابراین ردیابی کل سفر یک پیام یا تعیین اینکه از کجا شروع شده و چه کسی آن را ارسال کرده بسیار دشوار است.

چرا مردم از “دارک وب” استفاده می کنند؟

سه دلیل اصلی وجود دارد که چرا افراد ممکن است از «دارک وب» استفاده کنند:

1. ناشناس سازی

افراد ممکن است دلایل زیادی برای محافظت از هویت آنلاین خود داشته باشند. در برخی موارد، این به این دلیل است که اگر هویت آنها مشخص شود در خطر خواهند بود – برای مثال در کشورهایی که دولت مطبوعات آزاد را ممنوع می‌کند یا جایی که سانسور سیاسی وجود دارد.

دیگران ممکن است از آن برای کاهش خطر قربانی شدن به جرم استفاده کنند، مانند افرادی که تحت تعقیب سایبری قرار گرفته اند یا نگران امنیت بانکداری آنلاین هستند.

Tor عمدتاً برای افرادی استفاده می شود که به صورت ناشناس وب باز را مرور می کنند، درصد بسیار کمی از ترافیک آن مربوط به سرویس های پنهان است (در زیر).

2. دسترسی به “سرویس های پنهان”

سرویس مخفی (همچنین به عنوان “سرویس پیاز” شناخته می شود) سرویسی است که نه تنها کاربر، بلکه خود وب سایت نیز ناشناس بودن آنها توسط Tor محافظت می شود. این بدان معناست که آدرس IP سایت قابل شناسایی نیست، به این معنی که اطلاعات مربوط به میزبان، مکان یا محتوای آن پنهان است. سرویس‌های مخفی گاهی اوقات «آدرس پیاز» نامیده می‌شوند، زیرا نام وب‌سایت اغلب به .onion ختم می‌شود.

Tor به خودی خود یک سرویس مخفی نیست، اما سایت هایی که میزبان آن هستند هستند. از سرویس‌های مخفی می‌توان به طور قانونی استفاده کرد، به عنوان مثال برای افشای اطلاعات یا اجازه دادن به اعضای عمومی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس مانند دانش در مورد جنایات بدون خطر انتقام‌جویی. با این حال عموماً اعتقاد بر این است که اکثر سرویس های پنهان حاوی مطالب غیرقانونی هستند. آنها اغلب نیاز به ثبت نام دارند (نام کاربری، رمز عبور و غیره) و برخی دارای بخش های “VIP” هستند که فقط با دعوت از مدیران یا از طریق برنامه ای که توسط عضو ایجاد شده است قابل دسترسی است.

3. فعالیت غیرقانونی.

دارک وب ممکن است توسط افرادی استفاده شود که مایل به انجام فعالیت های غیرقانونی آنلاین، مانند فروش سلاح یا مواد مخدر هستند. این نوع عملیات و وب‌سایت‌هایی که آن‌ها را ارائه می‌دهند، اغلب به عنوان سرویس‌های پنهان (بالا) نامیده می‌شوند.

آیا قانونی است؟

استفاده از Tor یا بازدید از دارک وب به خودی خود غیرقانونی نیست. البته انجام اقدامات غیرقانونی به صورت ناشناس، مانند دسترسی به تصاویر کودک آزاری، ترویج تروریسم، یا فروش اقلام غیرقانونی مانند سلاح غیرقانونی است.

خطرات دسترسی به دارک وب چیست؟

از بسیاری جهات، خطرات دسترسی به دارک وب با خطراتی است که ممکن است در «وب باز» با آن مواجه شوید. جوانان در هر دو محیط ممکن است به پورنوگرافی، تصاویر زشت کودکان، یا سایت های فروش مواد مخدر و اسلحه دسترسی داشته باشند.

جوانان همچنین در معرض خطر استثمار و سوء استفاده از مجرمان جنسی هستند که از تمام بخش های اینترنت برای هدف قرار دادن قربانیان استفاده می کنند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مجرمان بیشتر با قربانیان در “وب باز” از “وب تاریک” تعامل دارند. وب تاریک معمولاً توسط مجرمان جنسی برای بحث علنی درباره «تاکتیک‌های» برای استثمار جوانان و به اشتراک گذاشتن مطالبی که در نتیجه توهین آنها ایجاد شده است، استفاده می‌شود. همچنین برای مجریان قانون بررسی سوء استفاده آنلاین که در بخش های ناشناس اینترنت رخ می دهد دشوارتر است.

وب تاریک چه چیز هایی را نمایش می دهد؟

دارک وب یا شبکه تاریک، بخش کوچکی از وب عمیق است که عمداً پنهان نگه داشته می شود. وب سایت ها و داده های موجود در وب تاریک معمولاً به ابزار خاصی برای دسترسی نیاز دارند. نوع سایتی که بیشتر با وب تاریک مرتبط است، بازارهایی هستند که در آن کالاهای غیرقانونی مانند مواد مخدر، اسلحه گرم، و شماره کارت اعتباری دزدیده شده خرید و فروش می شود. تاریک ترین گوشه ها برای استخدام قاتل، درگیر شدن در قاچاق انسان و تبادل پورنوگرافی کودکان استفاده می شود.

با این حال، بیشتر از آن، وب تاریک حاوی محتوا و داده هایی است که می توان با ناشناس به آنها دسترسی پیدا کرد. این می تواند یک وبلاگ، انجمن، اتاق گفتگو یا سرور خصوصی بازی باشد. زیبایی تاریک نت ناشناس بودن است. هیچ کس نمی داند شخص دیگری در دنیای واقعی کیست، تا زمانی که اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهد. هویت کاربران از چشم کنجکاو دولت ها و شرکت ها در امان است.

وب تاریک و تور اغلب توسط روزنامه نگاران و افشاگران برای تبادل اطلاعات حساس از جمله خود ادوارد اسنودن استفاده می شود. به عنوان مثال، اطلاعات آشلی مدیسون در سایتی پست شد که فقط برای کاربران Tor قابل دسترسی است.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀» روش های درآمد از اینستاگرام

تفاوت دیپ وب یا وب عمیق با دارک وب؟

وب عمیق اغلب با شبکه تاریک اشتباه گرفته می شود. به زبان ساده، وب عمیق تمام اطلاعات ذخیره شده آنلاین است که توسط موتورهای جستجو نمایه نمی شود. برای دسترسی به بیشتر وب عمیق به ابزار خاصی یا مرورگر دارک نت نیاز ندارید. فقط باید بدانی که به کجا نگاه کنید. موتورهای جستجوی تخصصی، دایرکتوری ها و ویکی ها می توانند به کاربران کمک کنند تا داده های مورد نظر خود را پیدا کنند.

بیشتر این اطلاعات صرفاً به این دلیل پنهان است که اکثریت قریب به اتفاق کاربران آن را مرتبط نمی‌دانند. بخش اعظم آن در پایگاه‌های داده‌ای پنهان شده است که گوگل یا علاقه‌ای به آن ندارد یا از خزیدن آنها منع شده است. بسیاری از آن قدیمی و قدیمی هستند. محتویات برنامه‌های آیفون، فایل‌های موجود در حساب Dropbox شما، مجلات دانشگاهی، سوابق دادگاه و نمایه‌های رسانه‌های اجتماعی خصوصی، همگی نمونه‌هایی از داده‌هایی هستند که لزوماً توسط Google فهرست‌بندی نشده‌اند، اما همچنان در اینترنت وجود دارند.

نکته:

بسیاری از بهترین موتورهای جستجوی عمومی وب عمیق مانند Alltheweb، DeeperWeb و CompletePlanet تعطیل شده اند یا خریداری شده اند.

اینها مشکلی ندارند، اما موتورهای جستجوی تخصصی برای یافتن اطلاعات در وب عمیق بهتر از موتورهای عمومی هستند. برای مثال، اگر به دنبال پرونده قضایی هستید، از جستجوی سوابق عمومی ایالت یا کشور خود استفاده کنید. اگر به مجلات دانشگاهی نیاز دارید، مقاله ما را در مورد استفاده از موتورهای جستجوی وب عمیق برای تحقیقات دانشگاهی و علمی بررسی کنید. هر چه بتوانید دقیق تر باشید، بهتر است، وگرنه همان نتایج جستجویی را خواهید داشت که در گوگل پیدا می کنید.

1-Tor over VPN

VPN به کاربر این امکان را می دهد که تمام ترافیک اینترنت را که به دستگاه خود می رود و از آن خارج می شود رمزگذاری کند . آن را از طریق یک سرور در مکانی که کاربر انتخاب می کند هدایت کند. یک VPN در ترکیب با Tor بیشتر به امنیت و ناشناس بودن کاربر می افزاید. در حالی که تا حدودی مشابه است، Tor بر ناشناس بودن تأکید می کند، و VPN بر حریم خصوصی تأکید می کند. ترکیب آنها خطر را در دسترسی به دارک وب کاهش می دهد. اما تفاوت مهمی در نحوه تعامل این دو ابزار وجود دارد. بیایید ابتدا Tor را از طریق VPN مورد بحث قرار دهیم.

اگر به VPN خود متصل می شوید و مرورگر Tor را فعال می کنید، از Tor over VPN استفاده می کنید، این رایج ترین روش است. تمام ترافیک اینترنت دستگاه شما ابتدا به سرور VPN می رود، سپس از طریق شبکه Tor قبل از پایان به مقصد نهایی خود باز می گردد. ISP شما فقط ترافیک VPN رمزگذاری شده را می بیند و نمی داند که در Tor هستید. شما می توانید به طور معمول به وب سایت های .onion دسترسی داشته باشید.

Tor over VPN همچنین از کاربران در برابر گره های خروج بد Tor محافظت نمی کند. از آنجا که گره‌های Tor از داوطلبان تشکیل شده‌اند، همه آنها طبق قوانین بازی نمی‌کنند. رله نهایی قبل از اینکه ترافیک شما به وب سایت مقصد برود به عنوان گره خروج شناخته می شود. گره خروجی ترافیک شما را رمزگشایی می کند و بنابراین می تواند اطلاعات شخصی شما را بدزدد یا کد مخرب را تزریق کند. علاوه بر این، گره‌های خروج Tor اغلب توسط وب‌سایت‌هایی که به آن‌ها اعتماد ندارند مسدود می‌شوند، و Tor over VPN نیز نمی‌تواند کاری در مورد آن انجام دهد.

2-I2P

I2P یک شبکه ناشناس جایگزین برای Tor و دسترسی به دارک وب است. با این حال، برخلاف Tor، نمی توان از آن برای دسترسی به اینترنت عمومی استفاده کرد. فقط می توان از آن برای دسترسی به سرویس های مخفی مخصوص شبکه I2P استفاده کرد. I2P نمی تواند برای دسترسی به سایت های .onion استفاده شود زیرا یک شبکه کاملاً مجزا از Tor است. در عوض، I2P از نام تجاری خود از سایت های مخفی به نام “eepsites” استفاده می کند.

پس چرا به جای Tor از I2P استفاده می کنید؟ از این گذشته، از محبوبیت کمتری برخوردار است، نمی توان از آن برای دسترسی به وب سایت های معمولی استفاده کرد، و در کنار سایر معایب، استفاده از آن آسان نیست. هر دو متکی به ساختار مسیریابی همتا به همتا هستند که با رمزگذاری لایه ای ترکیب شده است تا مرور را خصوصی و ناشناس کند.

اگرچه I2P در زمینه دسترسی به دارک وب چند مزیت دارد. به دلایل فنی بسیار سریعتر و قابل اعتمادتر از Tor است. ساختار مسیریابی همتا به همتا پیشرفته تر است و برای دریافت اطلاعات مسیر به دایرکتوری قابل اعتمادی متکی نیست. I2P از تونل های یک طرفه استفاده می کند، بنابراین یک استراق سمع فقط می تواند ترافیک خروجی یا ورودی را ضبط کند، نه هر دو را.

مهم:

راه اندازی I2P نیاز به پیکربندی بیشتر از طرف کاربر نسبت به Tor دارد. I2P باید دانلود و نصب شود، پس از آن پیکربندی از طریق کنسول روتر انجام می شود. سپس برنامه های جداگانه باید هر کدام به طور جداگانه برای کار با I2P پیکربندی شوند. در یک مرورگر وب، باید تنظیمات پروکسی مرورگر خود را برای استفاده از پورت صحیح پیکربندی کنید.

3-فری نت

مانند I2P، Freenet یک شبکه مستقل در شبکه است که نمی توان از آن برای دسترسی به سایت های موجود در وب عمومی استفاده کرد. فقط می توان از آن برای دسترسی به محتوای آپلود شده در Freenet استفاده کرد که یک فروشگاه داده توزیع شده همتا به همتا است. برخلاف I2P و Tor، برای میزبانی محتوا نیازی به سرور ندارید. هنگامی که چیزی را آپلود می کنید، حتی اگر استفاده از Freenet را متوقف کنید، تا زمانی که محبوب باشد، به طور نامحدود در آنجا باقی می ماند.

Freenet به کاربران اجازه می دهد در یکی از دو حالت متصل شوند: دارک نت و اوپن نت. حالت Darknet به شما این امکان را می دهد که مشخص کنید دوستان شما در شبکه چه کسانی هستند و فقط با آنها ارتباط برقرار کرده و محتوا را به اشتراک بگذارید. این به گروه‌هایی از افراد اجازه می‌دهد تا شبکه‌های ناشناس بسته را ایجاد کنند. البته از افرادی که می شناسند و به آنها اعتماد دارند.

از طرف دیگر، کاربران می توانند در حالت opennet متصل شوند، که به طور خودکار همتایان را در شبکه اختصاص می دهد. بر خلاف حالت تاریک نت، opennet علاوه بر شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا، از تعداد انگشت شماری سرور متمرکز استفاده می کند.

پیکربندی نسبتاً ساده است. فقط دانلود، نصب و اجرا کنید. هنگامی که مرورگر پیش فرض خود را باز می کنید، Freenet آماده و از طریق رابط مبتنی بر وب خود در حال اجرا است. توجه داشته باشید که برای اطمینان از ناشناس بودن باید از مرورگری جداگانه نسبت به مرورگری که معمولا استفاده می کنید استفاده کنید.

سوالات متداول در مورد دارک وب

آیا دسترسی به دارک وب و بازدید از سایت های موجود در آن غیرقانونی است؟

وب تاریک حاوی بسیاری از محتوای غیرقانونی اینترنت است، از بازار سیاه مواد مخدر گرفته تا سایت های پورنوگرافی کودکان. فقط بازدید از چنین سایت هایی بسته به محل زندگی شما ممکن است غیرقانونی باشد.

همانطور که گفته شد، همه چیز در وب تاریک غیرقانونی نیست. بسیاری از وب‌سایت‌های تاریک برای استفاده کاملاً قانونی و ایمن هستند و در بسیاری از موارد برای حفظ حریم خصوصی شما بهتر از وب‌سایت‌های شفاف هستند.

چرا وب تاریک ایجاد شده؟

شبکه Tor توسط ارتش ایالات متحده در دهه 1990 ایجاد شد تا جاسوسان بتوانند مخفیانه از طریق اینترنت با هم ارتباط برقرار کنند. این تلاش هرگز به طور کامل محقق نشد، اما ارتش ایالات متحده این کد را تحت یک مجوز رایگان در سال 2004 منتشر کرد. محققان بنیاد مرز الکترونیک و سایر گروه ها به توسعه آن ادامه دادند و پروژه Tor را در سال 2006 به عنوان ابزاری برای روزنامه نگاران، فعالان و افشاگران راه اندازی کردند. .

آیا بازدید از وب تاریک جلب توجه می کند؟

اتصال به شبکه Tor بسته به اینکه چه کسی و کجا هستید ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی شود. اگرچه داده‌های ارسال‌شده از طریق Tor قابل ردیابی یا رمزگشایی نیستند، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت و سرپرست شبکه شما همچنان می‌توانند ببینند که شما از Tor استفاده می‌کنید. به همین دلیل، توصیه می کنیم Tor را با VPN جفت کنید. رمزگذاری VPN این واقعیت را پنهان می کند که شما از Tor از ISP خود استفاده می کنید.

آیا می توانم از Tor برای مرور صفحات وب استفاده کنم؟

آره! یکی از چیزهای مهم در مورد Tor این است که می توان از آن برای دسترسی به وب تاریک و وب سطح استفاده کرد. فقط توجه داشته باشید که اگرچه ناشناس خواهید بود، اما سرعت یا راحتی یک اتصال مستقیم را نخواهید داشت و برخی از سایت‌ها ممکن است شما را کاملاً مسدود کنند.

آیا شماره تلفن من در دارک وب وجود دارد؟؟

بله، ممکن است شماره تلفن شما در وب تاریک باشد. بهترین راه برای پیدا کردن این موضوع این است که وب‌سایت «آیا من از دست رفته» (HIBP) بررسی شود. این وب‌سایت به شما امکان می‌دهد آدرس ایمیل یا شماره تلفن خود را تایپ کنید و ببینید آیا در هر گونه نقض داده‌ها به خطر افتاده است یا خیر. اگر اطلاعات شما به خطر افتاده است، احتمالاً شماره تلفن شما نیز در وب تاریک است.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀» خطرات وی پی ان

آیا در صورت دسترسی به وب تاریک در تلفن خود به VPN نیاز دارم؟

بله، اگر می خواهید به وب تاریک روی تلفن خود دسترسی داشته باشید، قطعاً به یک VPN نیاز دارید. دلیل این امر این است که وب تاریک پر از محتوای بالقوه خطرناک است و یک VPN به حفظ هویت و اطلاعات شخصی شما کمک می کند. بدون VPN، ممکن است خود را در معرض خطر هک یا کلاهبرداری قرار دهید

راه‌های مختلفی برای دسترسی به وب تاریک وجود دارد، اما اگر ندانید چه کار می‌کنید، پیمایش در آن می‌تواند دشوار و خطرناک باشد. یک VPN یک لایه حفاظتی و ناشناس اضافی به شما می دهد و کاوش در وب تاریک را بسیار ایمن تر می کند.

چرا وب تاریک متوقف یا بسته نمی شود؟

چند دلیل وجود دارد که وب تاریک متوقف یا خاموش نمی شود. اول، ردیابی و نظارت بر فعالیت در وب تاریک دشوار است زیرا بیشتر آن رمزگذاری شده است.

دوم، خاموش کردن یا کنترل دسترسی به وب تاریک یک کار بزرگ است و می تواند عواقب ناخواسته ای داشته باشد. در نهایت، بسیاری از مردم وب تاریک را ابزاری ضروری برای حفظ حریم خصوصی و آزادی بیان می دانند.