اعتیاد به فضای مجازی + بررسی مقالات علمی+نشانه ها ، تشخیص و روش ترک آن🟢

اعتیاد به فضای مجازی استفاده وسواس گونه و تمرکز بر روی وب سایت ها و برنامه های رسانه های اجتماعی است. حتی اگر استفاده از آن پیامدهای منفی مانند مشکلات رابطه، اضطراب و اعتماد به نفس پایین را به همراه داشته باشد. اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی یک اعتیاد رفتاری است که به عنوان نگرانی بیش از حد در مورد رسانه‌های اجتماعی مشخص می‌شود. که ناشی از یک میل غیرقابل کنترل برای ورود یا استفاده از رسانه‌های اجتماعی، و صرف زمان و تلاش زیادی برای رسانه‌های اجتماعی است که به دیگر حوزه‌های مهم زندگی آسیب وارد می‌کند.

اعتیاد به فضای مجازی

بررسی و پیمایش در رسانه‌های اجتماعی در دهه گذشته به یک فعالیت محبوب تبدیل شده است. اگرچه اکثر مردم استفاده از رسانه‌های اجتماعی بدون مشکل است. اما درصد کمی از کاربران به سایت‌های شبکه‌های اجتماعی معتاد می‌شوند و به استفاده بیش از حد یا اجباری می‌پردازند. در واقع، روانشناسان تخمین می زنند که امروزه 5 تا 10 درصد آمریکایی ها معیارهای اعتیاد به رسانه های اجتماعی را دارند.

استفاده اعتیادآور از رسانه های اجتماعی بسیار شبیه هر اختلال مصرف مواد دیگری است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اصلاح خلق و خو (درگیری در رسانه های اجتماعی منجر به تغییر مطلوب در حالات عاطفی می شود)
برجستگی های رفتاری (دغدغه رفتاری، شناختی و عاطفی با رسانه های اجتماعی)
تحمل (استفاده روزافزون از رسانه های اجتماعی در طول زمان)

علائم ترک (تجربه علائم جسمی و احساسی ناخوشایند زمانی که استفاده از رسانه های اجتماعی محدود یا متوقف می شود)
تعارض (مشکلات بین فردی به دلیل استفاده از رسانه های اجتماعی ایجاد می شود)
عود (افراد معتاد پس از یک دوره پرهیز به سرعت به استفاده بیش از حد از رسانه های اجتماعی خود باز می گردند)

اعتیاد به فضای مجازی در کودکان یکی از بدترین پیش آگهی ها برای آینده را دارد

نکته»

پدیده‌های اعتیاد به فضای مجازی را می‌توان تا حد زیادی به محیط‌های اجتماعی القاکننده دوپامین که سایت‌های شبکه‌های اجتماعی ارائه می‌کنند نسبت داد. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند TikTok، Facebook، Snapchat و Instagram همان مدارهای عصبی را تولید می‌کنند. که ناشی از قمار و داروهای تفریحی است تا مصرف‌کنندگان را تا حد امکان از محصولات خود استفاده کنند.

مطالعات نشان داده‌اند که جریان مداوم ریتوییت‌ها، لایک‌ها و اشتراک‌گذاری‌ها از این سایت‌ها باعث می‌شود که ناحیه پاداش مغز همان نوع واکنش شیمیایی را که با داروهایی مانند کوکائین مشاهده می‌شود، ایجاد کند. در واقع، دانشمندان علوم اعصاب تعامل رسانه های اجتماعی را با سرنگ دوپامین مقایسه کرده اند. که مستقیماً به سیستم تزریق می شود.

چگونه رسانه های اجتماعی بر مغز تأثیر می گذارد؟

به دلیل تأثیری که بر مغز می گذارد، رسانه های اجتماعی هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی اعتیاد آور هستند. بر اساس یک مطالعه جدید توسط دانشگاه هاروارد، افشای خود در سایت های شبکه های اجتماعی همان بخشی از مغز را روشن می کند. که هنگام مصرف یک ماده اعتیاد آور نیز مشتعل می شود. ناحیه پاداش در مغز و مسیرهای پیام رسان شیمیایی آن بر تصمیمات و احساسات تأثیر می گذارد.

هنگامی که شخصی چیزی مفید را تجربه می کند یا از یک ماده اعتیاد آور استفاده می کند، نورون ها در نواحی اصلی تولید کننده دوپامین در مغز فعال می شوند . یعنی سطح دوپامین افزایش می یابد. بنابراین، مغز “پاداش” دریافت می کند و دارو یا فعالیت را با تقویت مثبت مرتبط می کند.

این در استفاده از رسانه های اجتماعی قابل مشاهده است. هنگامی که فردی اعلان دریافت می کند، مانند لایک یا منشن، مغز دوپامین را دریافت می کند و آن را در مسیرهای پاداش می فرستد . سپس باعث می شود که فرد احساس لذت کند. رسانه های اجتماعی مقدار بی پایانی از پاداش های فوری را در قالب توجه دیگران برای تلاش نسبتاً کم ارائه می دهند. مغز خود را از طریق این تقویت مثبت دوباره سیم کشی می کند و باعث می شود افراد تمایل به لایک، ریتوییت و واکنش های شکلک داشته باشند.

پاداش مغز!

یکی دیگر از عوامل تداوم کننده اعتیاد به رسانه های اجتماعی این واقعیت است که مراکز پاداش مغز زمانی که افراد در مورد خودشان صحبت می کنند فعال ترین هستند. در دنیای غیر مجازی، تخمین زده می‌شود که مردم در حدود 30 تا 40 درصد مواقع درباره خودشان صحبت می‌کنند. با این حال، رسانه های اجتماعی همه چیز در مورد نشان دادن زندگی و دستاوردهای یک فرد است – بنابراین مردم در 80٪ مواقع در مورد خود صحبت می کنند. زمانی که شخصی عکسی را پست می‌کند، ممکن است بازخورد اجتماعی مثبتی دریافت کند، که مغز را تحریک می‌کند تا دوپامین ترشح کند، به آن رفتار پاداش می‌دهد و عادت رسانه‌های اجتماعی را تداوم می‌بخشد.

استفاده از رسانه های اجتماعی زمانی مشکل ساز می شود که شخصی به سایت های شبکه اجتماعی به عنوان یک مکانیسم مقابله ای مهم برای تسکین استرس، تنهایی یا افسردگی نگاه کند. استفاده از رسانه های اجتماعی به این افراد پاداش های مستمری می دهد. که در زندگی واقعی دریافت نمی کنند، بنابراین در نهایت بیشتر و بیشتر درگیر این فعالیت می شوند. این استفاده مداوم در نهایت منجر به مشکلات بین فردی متعددی مانند نادیده گرفتن روابط واقعی زندگی می شود

فعالیت‌های شغلی، مسئولیت‌های شغلی یا مدرسه، و سلامت جسمانی، که ممکن است خلق‌وخوی نامطلوب فرد را تشدید کند. این امر سپس باعث می شود که افراد بیشتر درگیر رفتار شبکه های اجتماعی به عنوان راهی برای تسکین حالت های خلقی ناخوشایند شوند. هنگامی که کاربران شبکه های اجتماعی این الگوی چرخه ای را برای تسکین حالات نامطلوب با استفاده از رسانه های اجتماعی تکرار می کنند، سطح وابستگی روانی به رسانه های اجتماعی افزایش می یابد.

شناخت اعتیاد به فضای مجازی

اگرچه بسیاری از مردم معمولاً از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، تعداد بسیار کمی از آنها واقعاً معتاد هستند. برای تعیین اینکه آیا فردی در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به فضای مجازی است، این 6 سوال را بپرسید:

آیا آنها زمان زیادی را صرف فکر کردن در مورد رسانه های اجتماعی یا برنامه ریزی برای استفاده از رسانه های اجتماعی می کنند؟
آیا آنها برای استفاده بیشتر و بیشتر از رسانه های اجتماعی اصرار دارند؟
سوم اینکه آیا از شبکه های اجتماعی برای فراموش کردن مشکلات شخصی استفاده می کنند؟
آیا آنها اغلب سعی می کنند استفاده از رسانه های اجتماعی را بدون موفقیت کاهش دهند؟
آیا اگر نتوانند از رسانه های اجتماعی استفاده کنند، بی قرار یا مشکل می شوند؟
و در آخر آیا آنقدر از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند که تأثیر منفی بر شغل یا تحصیل آنها داشته باشد؟

پاسخ “بله” به بیش از 3 مورد از این سوالات ممکن است نشان دهنده وجود اعتیاد به رسانه های اجتماعی باشد.

سم‌زدایی دیجیتال، دوره‌ای که در طی آن فرد زمان استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی مانند تلفن‌های هوشمند یا رایانه را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، می‌تواند یک اقدام احتیاطی عاقلانه باشد. این می‌تواند شامل مراحل ساده باشد، مانند خاموش کردن اعلان‌های صوتی و بررسی سایت‌های رسانه‌های اجتماعی فقط یک بار در ساعت. تغییرات دیگر می‌تواند شامل داشتن دوره‌هایی در روز باشد که در آن زمان بدون نمایشگر خود تحمیلی وجود دارد. مانند زمان صرف غذا، یا گذاشتن تلفن در یک اتاق جداگانه در شب برای اینکه خواب را مختل نکنید. این امکان تمرکز مجدد بر تعامل اجتماعی در دنیای فیزیکی را فراهم می کند و وابستگی به سایت های شبکه را کاهش می دهد.

رسانه های اجتماعی و سلامت روان

تحقیقات نشان داده است که ارتباط غیرقابل انکاری بین استفاده از رسانه های اجتماعی، سلامت روان منفی و عزت نفس پایین وجود دارد. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مزایای خود را دارند. استفاده بیش از حد از آن‌ها می‌تواند باعث شود مردم به طور فزاینده‌ای احساس ناراحتی و انزوا کنند. این واکنش های عاطفی منفی نه تنها به دلیل فشار اجتماعی به اشتراک گذاشتن چیزها با دیگران، بلکه به دلیل مقایسه مادیات و سبک زندگی که این سایت ها تبلیغ می کنند، ایجاد می شود.

در مقایسه اینستاگرام و فیسبوک تفاوت زیادی نیست!. در هر دو کاربران محتوای انتخاب شده را مشاهده می‌کنند: تبلیغات و پست‌هایی که به‌طور خاص طراحی شده‌اند تا کاربران را بر اساس علایقشان جذاب کنند. کاربران ممکن است مشاهده کنند که دیگران در مورد مشاغل عالی، شرکای عالی یا خانه های زیبا پست می کنند . در نتیجه احساس خوشحالی یا الهام گرفتن کنند. با این حال، دیگران ممکن است این تصاویر را ببینند و حسادت، افسرده یا حتی خودکشی کنند، زیرا زندگی آنها به اندازه آنچه در فیس بوک یا اینستاگرام می بینند “عالی” نیست.

نکته

مطالعات اخیر نشان داده است که کاربران مکرر شبکه های اجتماعی بر این باورند که سایر کاربران شادتر و موفق تر از آنها هستند. به خصوص زمانی که آنها را در زندگی واقعی به خوبی نمی شناسند. رسانه‌های اجتماعی محیطی را تسهیل می‌کنند که در آن افراد خود واقعی آفلاین خود را با نسخه‌های آنلاین بی‌عیب، فیلتر شده و ویرایش‌شده دیگران مقایسه می‌کنند، که می‌تواند برای رفاه ذهنی و درک خود مضر باشد. استفاده بیش از حد از رسانه های اجتماعی نه تنها می تواند باعث ناراحتی و نارضایتی عمومی از زندگی در کاربران شود. بلکه خطر ابتلا به مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی را نیز افزایش می دهد.

اعتیاد به فضای مجازی در میان ایرانیان در 5 سال اخیر به شدت افزایش پیدا کرده است

مهمترین نکته در مورد فضای مجازی

مقایسه مداوم خود با دیگران می تواند منجر به احساس خودآگاهی یا نیاز به کمال گرایی و نظم شود که اغلب به صورت اختلال اضطراب اجتماعی ظاهر می شود.

یکی دیگر از جنبه‌های اضطراب اجتماعی که توسط استفاده از رسانه‌های آنلاین ایجاد می‌شود، ترس از دست دادن (FOMO)، ترس شدید از شرکت نکردن یا از دست دادن یک رویداد اجتماعی است. کاربران ممکن است تصاویر مهمانی‌هایی را ببینند که به آن‌ها دعوت نشده‌اند، یا اجمالی از گردش‌های سرگرم‌کننده که به‌دلیل تعهدات کاری یا مدرسه نتوانسته‌اند در آن شرکت کنند، و این نگرانی را تجربه کنند که در نتیجه هیچ‌کس آن‌ها را از دست ندهد – یا ترس از فراموش شدنشان را داشته باشند.

از آنجایی که آنها آنجا نیستند FOMO می تواند بر عزت نفس تأثیر بگذارد و منجر به بررسی اجباری پلتفرم های رسانه های اجتماعی شود تا اطمینان حاصل شود که فرد چیزی را از دست نمی دهد، که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در محل کار و کلاس درس شود. مطالعه ای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شد نشان داد که رسانه های اجتماعی به طور قابل توجهی تأثیر مخربی بر سلامت عاطفی کاربران مزمن و زندگی آنها دارد و تأثیر منفی بر روابط واقعی زندگی و پیشرفت تحصیلی آنها دارد.

جوانان در معرض خطر

تخمین زده می شود 27 درصد از کودکانی که 3 ساعت یا بیشتر در روز را در شبکه های اجتماعی می گذرانند، علائم سلامت روانی ضعیف را نشان می دهند. استفاده بیش از حد از سایت های شبکه های اجتماعی در کودکان و بزرگسالان بسیار مشکل سازتر است. زیرا مغز و مهارت های اجتماعی آنها هنوز در حال رشد است. تحقیقات نشان داده است که نوجوانانی که از سنین جوانی به طور معمول از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، مهارت های تعامل اجتماعی را به شدت کاهش می دهند.

با وجود این واقعیت که کاربران در این پلتفرم ها با یکدیگر در تعامل هستند، بسیاری از آنها از این نوع تعاملات لزوما به خوبی به دنیای واقعی ترجمه نمی شود. مطالعات نشان داده‌اند که این افراد اضطراب اجتماعی را در گروه‌ها تشدید می‌کنند، میزان افسردگی را افزایش می‌دهند، تصویر بدنی منفی دارند و سطوح همدلی و شفقت را نسبت به دیگران کاهش می‌دهند.

مطالعه ای که توسط دانشگاه ایالتی کالیفرنیا انجام شد نشان داد افرادی که حداقل 58 بار در هفته از هر سایت رسانه اجتماعی بازدید می کنند، 3 برابر بیشتر از افرادی که کمتر از 9 بار در هفته از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، احساس انزوا و افسردگی اجتماعی می کنند.

کاهش اعتماد بنفس در فضای مجازی

رگبار مداوم عکس‌های کاملاً فیلتر شده که در خطرناک ترین شبکه اجتماعی ظاهر می‌شوند نیز می‌تواند باعث کاهش عزت نفس و اختلال در غذا خوردن در بزرگسالان جوان شود. اگرچه بسیاری از نوجوانان می دانند که همسالانشان تنها بهترین تصاویر و لحظات خود را در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذارند. اجتناب از مقایسه بسیار دشوار است. قرار گرفتن مداوم در معرض استانداردهای زیبایی غیر واقعی از طریق سایت های شبکه های اجتماعی می تواند بر نحوه درک نوجوانان از بدن خود تأثیر بگذارد.

یک مطالعه از دانشگاه پیتسبورگ نشان داد که بین زمان صرف شده برای پیمایش در برنامه های رسانه های اجتماعی و بازخورد منفی تصویر بدن ارتباط وجود دارد. افرادی که زمان بیشتری را در رسانه های اجتماعی سپری کرده بودند، در مقایسه با همسالان خود که زمان کمتری را در رسانه های اجتماعی سپری می کردند، 2.2 برابر خطر گزارش نگرانی های مربوط به خوردن و تصویر بدن را داشتند. همه چیز از ظاهر فیزیکی گرفته تا شرایط زندگی گرفته تا موفقیت های درک شده توسط کاربران مورد بررسی و پردازش قرار می گیرد.

نیاز به کسب لایک در رسانه های اجتماعی می تواند باعث شود نوجوانان نه تنها ظاهر خود را تغییر دهند. بلکه انتخاب هایی را نیز انجام دهند که در غیر این صورت انجام نمی دادند. از جمله پذیرش چالش های مخاطره آمیز رسانه های اجتماعی و درگیر شدن در رفتارهای منفی.

ترک اعتیاد به فضای مجازی با فاصله گرفتن از گوشی هوشمند است

رقابت در فضای مجازی

رقابت برای جلب توجه و لایک حتی می تواند منجر به زورگویی سایبری شود. نام بردن، شایعه پراکنی و آزار و اذیت در میان نوجوانان همیشه اتفاق افتاده است، اما رسانه های اجتماعی بیشتر از هر زمان دیگری به کاربران جوان فرصت می دهد تا این کار را انجام دهند. دختران نوجوان از طریق استفاده از رسانه های اجتماعی در معرض خطر ویژه برای آزار و اذیت سایبری قرار دارند. با این حال، پسران مصون نیستند. علاوه بر تکنیک‌های اعمال‌شده قلدری چهره به چهره، انتشار و ارسال تصاویر صریح بدون توافق، نوعی از زورگویی سایبری است. که در سال‌های اخیر رواج یافته است.

یک چهارم از نوجوانان می گویند که برای آنها تصاویر واضحی ارسال شده است. که آنها درخواست نکرده اند، در حالی که 7٪ می گویند که شخصی بدون رضایت آنها تصاویر صریح از آنها را به اشتراک گذاشته است. این نوع سوء استفاده، همراه با سایر اشکال زورگویی سایبری، منجر به افزایش نرخ خودکشی در میان بزرگسالان جوان شده است. علاوه بر این، این عوامل همچنین به ایجاد افزایش سطح اضطراب در نوجوانان و نوجوانان کمک کرده است.

حمایت و درمان اعتیاد به فضای مجازی

در حالی که بسیاری از مردم می‌توانند به صورت روزانه و بدون هیچ مشکلی از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنند، کسانی که از اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی رنج می‌برند، نیازشان به استفاده و مشارکت در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی را درگیر می‌کند. خوشبختانه، این وضعیت بسیار قابل درمان است و بسیاری با موفقیت بهبود یافته اند. کاهش زمان صفحه نمایش یک راه عالی برای مبارزه با استفاده مشکل ساز از رسانه های اجتماعی است. با این حال، اگر اعتیاد خیلی شدید باشد، ممکن است به کمک حرفه ای نیاز داشته باشید.

روان درمانی یک رویکرد درمانی موثر برای کمک به شما یا عزیزتان برای غلبه بر اعتیاد به رسانه های اجتماعی است. درمانگران دارای مجوز می توانند فضای امنی را برای افراد در هر سنی فراهم کنند. تا در مورد الگوهای فکری خود پیرامون رسانه های اجتماعی بحث کنند . ابزارهای مورد نیاز برای ایجاد یک رابطه سالم با رسانه های اجتماعی را فراهم کنند. کاهش استفاده مضر از رسانه های اجتماعی امکان پذیر است و شما تنها نیستید.

ارائه دهندگان درمان آنلاین مختلفی وجود دارند که پایگاه داده بزرگی از درمانگران مجاز برای انتخاب دارند. امروز همه گزینه های درمانی آنلاین خود را کاوش کنید و از حمایت حرفه ای برای اعتیاد به رسانه های اجتماعی برخوردار شوید.

روش های ترک اعتیاد

1. به سم زدایی دیجیتال بروید

شروع کنید به کاهش مدت زمانی که قصد دارید به اینترنت/رسانه های اجتماعی دسترسی داشته باشید. می‌توانید این کار را با تنظیم زمان‌های خاصی در روز انجام دهید که به خودتان اجازه می‌دهید به اینترنت/رسانه‌های اجتماعی بروید (مثلاً در ساعت ناهار). همچنین برنامه‌هایی در دسترس هستند که به شما امکان می‌دهند برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی محدودیت زمانی تعیین کنید – وقتی این محدودیت زمانی تمام شد، نمی‌توانید به سایت اینترنتی/رسانه‌های اجتماعی دسترسی داشته باشید تا زمانی که روز بعد بازنشانی شود.

2. زمانی را دور از صفحه نمایش بگذرانید

یکی از راهبردهای کاهش استفاده از فناوری به سطوح قابل قبول، اختصاص زمان‌های خاصی از روز است که بدون فناوری هستند (زمان غذا و قبل از خواب نقطه شروع خوبی است). این ممکن است شامل عدم دسترسی به اینترنت/رسانه‌های اجتماعی پس از مدتی معین باشد. به عنوان مثال، تمام استفاده از اینترنت هر شب ساعت 20 انجام می شود و تا ساعت 7:00 صبح دوباره به آن دسترسی ندارید.

3. یک طرح برای سرگرمی ایجاد کنید

برنامه ای بسازید که فقط زمانی که کاری را انجام دادید به اینترنت/رسانه های اجتماعی دسترسی داشته باشید. به عنوان مثال، شما فقط پس از انجام یک ساعت کار مدرسه، خرید مواد غذایی، آبیاری گیاهان، پیاده روی و غیره می توانید به اینترنت / رسانه های اجتماعی دسترسی پیدا کنید.

4. فهرست تماس و دسترسی خود را کاهش دهید

یکی از راه‌های صرف زمان کمتر آنلاین، کاهش تعداد دوستان/مخاطبین خود در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی، حذف برنامه‌های استفاده نشده و لغو اشتراک از سایت‌های آنلاینی است که مزایای کمی دارند یا اعلان‌های زیادی ارسال می‌کنند. همچنین برنامه های بازی که زمان بر هستند را حذف کنید.

در حالی که تعداد کمی از ما به اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی اعتیاد پیدا می‌کنیم، همه ما می‌توانیم از توجه به استفاده خود و در نظر گرفتن مواردی که نیاز به کاهش آن وجود دارد، سود ببریم. این به رفاه کلی و سلامت روان ما کمک می کند!