روش های تدریس +8 روش تدریس با بازدهی بالا در کلاس درس+نکات تدریس🟢

تدریس فرآیندی پویا است که به مجموعه ای از روش ها برای برآوردن نیازهای یادگیری متنوع دانش آموزان نیاز دارد. با وجود روش‌های مختلف آموزشی بسیار زیاد، انتخاب مؤثرترین روش برای کلاس خود برای مربیان می‌تواند چالش برانگیز باشد. در این مقاله، به بررسی 14 نوع روش تدریس می پردازیم. که می توان از آنها برای ایجاد یک درس موثر و جذاب استفاده کرد. چه یک معلم باتجربه باشید و چه تازه شروع به کار کرده اید، این راهنما بینش ها و الهامات ارزشمندی را برای ارائه درس های تاثیرگذار و معنادار به دانش آموزان ارائه می دهد. پس با ما همراه باشید تا انواع روش های تدریس با بازدهی بالا را بشناسید.

روش های تدریس

روش‌ های تدریس، از جمله انواع مختلف فنون تدریس، راهبردها و فنونی هستند که مربیان برای تسهیل یادگیری و آموزش در کلاس استفاده می‌کنند. این روش‌ها به‌طور خاص برای کمک به دانش‌آموزان در تعامل با مطالب، توسعه مهارت‌های تفکر انتقادی، و در نهایت حفظ و به کارگیری دانشی که کسب می‌کنند، طراحی شده‌اند. برخی از نمونه‌هایی از انواع روش‌های تدریس شامل ارائه‌های سنتی به سبک سخنرانی، بحث‌های تعاملی، فعالیت‌های عملی و ابزارهای مبتنی بر فناوری است.

روش‌های تدریس مؤثر، از جمله انواع مختلف روش‌های تدریس، برای اطمینان از اینکه دانش‌آموزان قادر به یادگیری و به کارگیری مفاهیم و مهارت‌های جدید هستند، ضروری است. با استفاده از روش‌های مختلف، مربیان می‌توانند سبک‌های مختلف یادگیری را درگیر کنند و نیازها و توانایی‌های متنوع دانش‌آموزان خود را برآورده کنند. به عنوان مثال، برخی از دانش آموزان ممکن است از طریق کمک های بصری به بهترین شکل یاد بگیرند. در حالی که برخی دیگر ممکن است از فعالیت های عملی یا پروژه های گروهی سود بیشتری ببرند. با استفاده از ترکیبی از این روش‌های آموزشی مؤثر، مربیان می‌توانند محیط یادگیری جامعی را برای دانش‌آموزان خود ایجاد کنند.

علاوه بر این، انواع مختلف روش های تدریس مدرن نیز می تواند برای دستیابی به نتایج یادگیری متفاوت مورد استفاده قرار گیرد. برخی از روش‌ها ممکن است برای معرفی مفاهیم جدید یا ایجاد دانش بنیادی مؤثرتر باشند. در حالی که روش‌های دیگر ممکن است برای ترویج تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری مناسب‌تر باشند. بنابراین، برای مربیان مهم است که از انواع مختلف روش های آموزشی موجود و نحوه استفاده از آنها برای حمایت از اهداف و مقاصد آموزشی خاص آگاه باشند.

بیشتر بخوانید 📙📙📙📙👈👈👈👈» هک واتساپ

نکته:

روش‌شناسی تدریس، از جمله انواع مختلف روش‌های تدریس، نقش مهمی در ایجاد یک محیط یادگیری مثبت و اطمینان از اینکه دانش‌آموز قادر به دستیابی به پتانسیل کامل خود است، ایفا می‌کند. با درک نقاط قوت و ضعف هر روش و اینکه چگونه می توان از آنها برای ارتقای یادگیری استفاده کرد، مربیان می توانند طرح های درسی جذاب و موثری ایجاد کنند. که به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت ها و دانش مورد نیاز برای موفقیت را توسعه دهند.

روش های تدریس مختلف به شما کمک می کند بازدهی بالا داشته باشید

اهمیت روش های تدریس

اهمیت روش‌های تدریس، به‌ویژه انواع مختلف روش‌های تدریس را نمی‌توان در حوزه آموزش نادیده گرفت. روش‌های تدریس مؤثر برای ایجاد یک محیط یادگیری جذاب و پویا ضروری است، جایی که دانش‌آموزان می‌توانند مفاهیم و مهارت‌های جدید را بیاموزند و به کار گیرند. با استفاده از انواع روش های آموزشی، مربیان می توانند نیازها و توانایی های متنوع دانش آموزان خود را برآورده کنند و بهترین تجربه یادگیری ممکن را برای آنها فراهم کنند.

یکی از مزایای اولیه استفاده از انواع مختلف روش های تدریس این است که به مشارکت دانش آموزان با مطالب کمک می کند. به عنوان مثال، برخی از دانش آموزان ممکن است ارائه های سنتی به سبک سخنرانی را خسته کننده و غیر جالب بدانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است آنها را موثرترین روش یادگیری بدانند. با ترکیب انواع روش‌های تدریس، مربیان می‌توانند به سبک‌های مختلف یادگیری متوسل شوند و به دانش‌آموزان کمک کنند تا با مطالب درگیر بمانند.

علاوه بر این، انواع مختلفی از روش های تدریس می تواند برای دستیابی به نتایج یادگیری متفاوت استفاده شود. به عنوان مثال، فعالیت های عملی و پروژه های گروهی می توانند به ویژه برای ارتقای مهارت های همکاری، حل مسئله و تفکر انتقادی موثر باشند. از سوی دیگر، ارائه های سنتی به سبک سخنرانی ممکن است برای معرفی مفاهیم جدید و ایجاد دانش بنیادی مؤثرتر باشد. علاوه بر این، استفاده از انواع روش های تدریس نیز می تواند به ایجاد یک محیط یادگیری مثبت و فراگیر کمک کند. با توجه به نیازها و توانایی های متنوع دانش آموزان، مربیان می توانند کمک کنند تا اطمینان حاصل شود که هر دانش آموز در کلاس درس احساس ارزش و حمایت می کند.

انواع روش های تدریس

1. آموزش معلم محور

یکی از انواع روش های تدریس که معمولا در کلاس های درس استفاده می شود، آموزش معلم محور است. این رویکرد، همانطور که از نامش پیداست، معلم را در مرکز فرآیند یادگیری قرار می دهد و معلم به عنوان منبع اولیه دانش و آموزش عمل می کند. در این رویکرد، معلم فرآیند یادگیری را هدایت می کند، سرعت آموزش را تنظیم می کند و جریان اطلاعات را کنترل می کند.

یکی از مزایای آموزش معلم محور این است که می تواند راهی کارآمد برای ارائه اطلاعات به گروه بزرگی از دانش آموزان باشد. همچنین این امکان را برای یک رویکرد ساختاریافته و سازمان یافته به تدریس فراهم می کند و معلم راهنمایی و جهت گیری روشنی را برای دانش آموزان ارائه می دهد. علاوه بر این، آموزش معلم محور می تواند به ویژه برای معرفی مفاهیم جدید و ایجاد دانش بنیادی موثر باشد.

با این حال، معایبی نیز برای این روش وجود دارد. یکی از انتقادات اصلی به آموزش معلم محور این است که می تواند برای دانش آموزان منفعل و غیرفعال باشد. دانش آموزان ممکن است احساس کنند که به جای درگیر شدن فعالانه با مطالب و توسعه مهارت های تفکر انتقادی خود، صرفاً اطلاعات دریافت می کنند. علاوه بر این، این رویکرد ممکن است برای انطباق با سبک‌ها و نیازهای مختلف یادگیری مناسب نباشد، زیرا فرصت‌هایی را برای دانش‌آموزان فراهم نمی‌کند تا مطالب را به تنهایی کشف و کشف کنند.

بازدهی

در نتیجه، کارایی آموزش معلم محور با توانایی معلم در ارائه زبان غیرقابل درک روان تعیین می شود. در حالی که می تواند راهی کارآمد برای ارائه اطلاعات و ارائه راهنمایی روشن برای دانش آموزان باشد، ممکن است موثرترین رویکرد برای ارتقای تعامل، تفکر انتقادی و یادگیری فعال نباشد. با درک نقاط قوت و ضعف روش‌های مختلف تدریس، مربیان می‌توانند طرح‌های درسی جذاب و مؤثری ایجاد کنند که به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌ها و دانش مورد نیاز برای موفقیت را توسعه دهند.

بیشتر بخوانید 📙📙📙📙👈👈👈👈» هک اینستاگرام

2. رویکرد دانش آموز محور/ سازنده

نوع دیگر روش های تدریس، رویکرد دانش آموز محور یا سازه انگاری است که بر یادگیری فعال تاکید دارد و دانش آموز را در مرکز فرآیند یادگیری قرار می دهد. در این رویکرد، معلم به عنوان یک تسهیل کننده عمل می کند و دانش آموزان را در هنگام کشف و کشف مطالب به طور مستقل راهنمایی می کند.

یکی از مزیت های اولیه رویکرد دانش آموز محور این است که یادگیری فعال و مهارت های تفکر انتقادی را ارتقا می دهد. با تشویق دانش آموزان به ایفای نقش فعال در یادگیری خود، آنها می توانند درک عمیق تری از مطالب ایجاد کنند و مهارت های حل مسئله خود را تقویت کنند. به‌علاوه، این رویکرد می‌تواند به‌ویژه برای سازگاری با سبک‌ها و نیازهای مختلف یادگیری مؤثر باشد، زیرا فرصت‌هایی را برای دانش‌آموزان فراهم می‌کند تا مطالب را به شیوه‌ای که بهترین کار را برای آنها انجام می‌دهد، کشف کنند.

با این حال، معایبی نیز برای این روش وجود دارد. به عنوان مثال، اجرای آن در کلاس های درس بزرگ ممکن است چالش برانگیز باشد، زیرا نیاز به برنامه ریزی و آمادگی قابل توجهی از سوی معلم دارد. علاوه بر این، برخی از دانش آموزان ممکن است با آزادی و استقلال ناشی از این رویکرد مبارزه کنند و ممکن است برای موفقیت به راهنمایی و ساختار بیشتری نیاز داشته باشند.

انتقال اطلاعات به ذهن دانش آموزان سخت است اما با تنوع در روش های تدریس می توان این کار را بهتر انجام داد

بازدهی

در خاتمه، رویکرد دانش آموز محور یا سازه انگاری نوع دیگری از روش تدریس است که بر یادگیری فعال تأکید دارد و دانش آموز را در مرکز فرآیند یادگیری قرار می دهد. در حالی که می تواند برای ارتقای مهارت های تفکر انتقادی و تطبیق با سبک های مختلف یادگیری موثر باشد، ممکن است نیاز به برنامه ریزی و روابط عمومی بیشتری داشته باشد.

جدایی از جانب معلم، و ممکن است برای همه دانش آموزان مناسب نباشد. با درک نقاط قوت و ضعف روش‌های مختلف تدریس، مربیان می‌توانند طرح‌های درسی جذاب و مؤثری ایجاد کنند که به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌ها و دانش مورد نیاز برای موفقیت را توسعه دهند.

3. آموزش متمایز

آموزش متمایز نوع دیگری از روش تدریس است که بر برآوردن نیازهای متنوع دانش آموزان در کلاس درس تأکید دارد. این رویکرد تشخیص می‌دهد که هر دانش‌آموزی دارای سبک‌ها، توانایی‌ها و زمینه‌های یادگیری منحصربه‌فردی است و به دنبال ایجاد یک محیط یادگیری است که این تفاوت‌ها را در خود جای دهد.

یکی از مزیت های اصلی آموزش متمایز این است که به معلمان اجازه می دهد تا آموزش خود را متناسب با نیازهای خاص هر دانش آموز تنظیم کنند. با ارائه انواع فعالیت های یادگیری و ارزیابی، معلمان می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا نقاط قوت خود را تقویت کنند و در زمینه هایی که نیاز به بهبود دارند کار کنند. علاوه بر این، این رویکرد می تواند برای ارتقای مشارکت دانش آموزان موثر باشد، زیرا دانش آموزان می توانند نقش فعالی در یادگیری خود داشته باشند.

با این حال، معایبی نیز برای این روش وجود دارد. برای مثال، مدیریت فعالیت‌ها و ارزیابی‌های مختلف برای هر دانش‌آموز، به‌ویژه در کلاس‌های بزرگ‌تر، ممکن است برای معلمان چالش برانگیز باشد. علاوه بر این، برخی از دانش آموزان ممکن است با ماهیت مستقل این رویکرد مبارزه کنند و ممکن است برای موفقیت به راهنمایی و ساختار بیشتری نیاز داشته باشند.

بازدهی

در نتیجه، آموزش متمایز نوع دیگری از روش تدریس است که بر برآوردن نیازهای متنوع دانش آموزان در کلاس درس تأکید دارد. در حالی که می تواند برای ارتقای تعامل دانش آموزان و سازگاری با سبک های مختلف یادگیری موثر باشد، ممکن است نیاز به برنامه ریزی و آمادگی بیشتر از سوی معلم داشته باشد و ممکن است برای همه دانش آموزان مناسب نباشد. با درک نقاط قوت و ضعف روش‌های مختلف تدریس، مربیان می‌توانند طرح‌های درسی جذاب و مؤثری ایجاد کنند که به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌ها و دانش مورد نیاز برای موفقیت را توسعه دهند.

4. یادگیری مبتنی بر فناوری

یادگیری مبتنی بر فناوری که به عنوان یادگیری الکترونیکی نیز شناخته می شود، نوعی روش تدریس است که فناوری را در فرآیند یادگیری گنجانده است. این رویکرد می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، مانند کلاس های آنلاین، نرم افزار آموزشی یا ارائه های چند رسانه ای.

یکی از مزایای اصلی یادگیری مبتنی بر فناوری این است که می تواند برای دانش آموزان و معلمان انعطاف پذیر و راحت باشد. با آموزش الکترونیکی، دانش‌آموزان می‌توانند از هر کجا و در هر زمان به مواد آموزشی دسترسی داشته باشند، که می‌تواند به ویژه برای افرادی با برنامه‌های شلوغ یا کسانی که قادر به شرکت در دوره‌های سنتی کلاس درس نیستند، مفید باشد. علاوه بر این، این رویکرد می‌تواند تجربه یادگیری شخصی‌سازی‌شده‌تری را ارائه دهد، زیرا دانش‌آموزان می‌توانند در مطالب با سرعت خود پیشرفت کنند و در صورت نیاز دوباره محتوا را مرور کنند.

یکی دیگر از مزایای یادگیری مبتنی بر فناوری این است که می تواند تعاملی و جذاب باشد. ابزارهای چندرسانه‌ای مانند فیلم‌ها، انیمیشن‌ ها و شبیه‌سازی‌های تعاملی می‌توانند برای کمک به دانش‌آموزان در تجسم مفاهیم پیچیده و تعامل با مطالب به روشی پویاتر مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این، این رویکرد می‌تواند فرصت‌هایی را برای یادگیری مشارکتی فراهم کند، زیرا دانش‌آموزان می‌توانند از طریق انجمن‌های گفتگوی آنلاین یا سایر ابزارهای ارتباطی با یکدیگر و با معلم خود تعامل داشته باشند.

بازدهی

با این حال، برخی از معایب بالقوه برای یادگیری مبتنی بر فناوری نیز وجود دارد. یکی از نگرانی‌های رایج این است که دانش‌آموزان ممکن است از همسالان خود و معلم خود منزوی یا جدا شوند، زیرا دوره‌های آنلاین فاقد تعامل حضوری هستند که دوره‌های سنتی مبتنی بر کلاس درس ارائه می‌کنند. علاوه بر این، ممکن است موانع تکنولوژیکی یا مشکلات فنی وجود داشته باشد که می تواند روند یادگیری را مختل کند.

در نتیجه، یادگیری مبتنی بر فناوری یک روش آموزشی است که در سال‌های اخیر، به ویژه در پاسخ به همه‌گیری COVID-19، محبوبیت فزاینده‌ای به دست آورده است. در حالی که می تواند فواید بسیاری را به همراه داشته باشد، برای مربیان مهم است که نقاط قوت و ضعف این رویکرد را به دقت در نظر بگیرند و از آن در ارتباط با سایر روش های تدریس برای ایجاد یک تجربه یادگیری جذاب و موثر برای دانش آموزان خود استفاده کنند.

بیشتر بخوانید 📙📙📙📙👈👈👈👈»  هک بازی همستر

5. یادگیری پروژه محور

یادگیری مبتنی بر پروژه (PBL) نوعی روش تدریس است که بر تجربیات عملی، دنیای واقعی و حل مشکلات مشارکتی تأکید دارد. در این رویکرد، دانش‌آموزان بر روی یک پروژه یا وظیفه در مدت زمان طولانی کار می‌کنند، با هدف تولید یک نتیجه یا راه‌حل ملموس. پروژه ها ممکن است درونی باشند رشته‌ای است، مفاهیمی را از موضوعات مختلف در بر می‌گیرد و می‌تواند از مقالات تحقیقاتی گرفته تا ارائه‌های چند رسانه‌ای، پروژه‌های خدمات اجتماعی یا حتی طراحی محصول را شامل شود.

یکی از مزایای اصلی یادگیری پروژه محور این است که می تواند به دانش آموزان کمک کند تا مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری را توسعه دهند. با کار بر روی یک پروژه، دانش‌آموزان می‌توانند دانشی را که به دست آورده‌اند به‌طور معناداری به کار ببرند و پیامدهای عملی آنچه را که می‌آموزند ببینند. علاوه بر این، این رویکرد می تواند به دانش آموزان کمک کند تا احساس مالکیت و مسئولیت در قبال یادگیری خود را ایجاد کنند، زیرا آنها نقش فعالی در طراحی و اجرای پروژه های خود دارند.

یکی دیگر از مزایای یادگیری پروژه محور این است که می تواند برای دانش آموزان بسیار جذاب و انگیزه بخش باشد. با کار بر روی پروژه‌ای که به علایق آن‌ها مرتبط است یا به مشکلات دنیای واقعی می‌پردازد، دانش‌آموزان احتمالاً در فرآیند یادگیری سرمایه‌گذاری می‌کنند و انگیزه بیشتری برای انجام بهترین تلاش خود خواهند داشت.

بازدهی

با این حال، برخی از معایب بالقوه برای یادگیری پروژه محور نیز وجود دارد. یکی از نگرانی‌های رایج این است که این رویکرد ممکن است نسبت به سایر روش‌های تدریس زمان‌بر و منابع فشرده‌تر باشد، زیرا نیاز به برنامه‌ریزی و مدیریت دقیق دارد تا اطمینان حاصل شود که دانش‌آموزان در حال پیشرفت و ادامه مسیر هستند. علاوه بر این، این رویکرد ممکن است برای دانش‌آموزانی که محیط‌های آموزشی ساختاریافته‌تر و معلم‌گرا را ترجیح می‌دهند، مناسب نباشد.

در نتیجه، یادگیری پروژه محور یک روش آموزشی است که می تواند مزایای زیادی را برای دانش آموزان به ویژه از نظر توسعه مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری فراهم کند. با این حال، برای مربیان مهم است که نقاط قوت و ضعف این رویکرد را به دقت در نظر بگیرند و اطمینان حاصل کنند که از روشی مناسب برای نیازها و سبک های یادگیری دانش آموزان استفاده می شود.

6. یادگیری گروهی

یادگیری گروهی که به عنوان یادگیری مشارکتی نیز شناخته می شود، نوعی روش تدریس است که بر اهمیت تعامل اجتماعی و همکاری بین دانش آموزان در کلاس درس تأکید می کند. در این رویکرد، دانش آموزان در گروه های کوچک با هم کار می کنند تا تکالیف را تکمیل کنند. مسائل را حل کنند و از یکدیگر یاد بگیرند. هدف از یادگیری گروهی افزایش مشارکت دانش‌آموز، ارتقای مهارت‌های تفکر انتقادی، و تقویت حس اجتماع و همکاری در بین فراگیران است.

یکی از مزیت های اصلی یادگیری گروهی این است که دانش آموزان را تشویق می کند تا نقش فعالی در یادگیری خود داشته باشند. دانش آموزان با همکاری گروهی می توانند دانش و مهارت های خود را به اشتراک بگذارند و از همسالان خود بیاموزند. این می تواند به ایجاد اعتماد به نفس، افزایش انگیزه و ترویج یادگیری عمیق تر کمک کند. علاوه بر این، یادگیری گروهی می تواند به توسعه مهارت های اجتماعی مهم مانند ارتباطات، کار گروهی و رهبری کمک کند.

با این حال، برخی از معایب بالقوه برای یادگیری گروهی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، دانش آموزان ممکن است سطوح مختلف دانش و مهارت داشته باشند. که می تواند عدم تعادل در پویایی گروه ایجاد کند. علاوه بر این، برخی از دانش آموزان ممکن است در محیط های گروهی احساس ناراحتی یا مضطرب کنند. که می تواند بر تجربه یادگیری آنها تأثیر بگذارد. برای مربیان مهم است که دستورالعمل‌ها و انتظارات روشنی را برای کار گروهی ارائه کنند و دانش‌آموزان را در حین کار با یکدیگر تحت نظر داشته باشند . همچنین از آنها حمایت کنند تا اطمینان حاصل شود که همه می‌توانند مشارکت داشته باشند و به بهترین شکل ممکن به آنها کمک کنند.

روش های تدریس در ایران بیشتر معلم محور است

7. یادگیری فردی

یادگیری انفرادی که به آن یادگیری خودراهبری نیز می گویند، نوعی روش تدریس است. که مسئولیت یادگیری را بر عهده دانش آموز می گذارد. در این رویکرد، دانش آموزان تشویق می شوند. سپس با تعیین اهداف خود، انتخاب مواد خود و کار با سرعت خود، نقش فعالی در یادگیری خود داشته باشند. نقش معلم به جای هدایت فرآیند یادگیری، ارائه راهنمایی، پشتیبانی و منابع است.

یکی از مزیت های اصلی یادگیری فردی این است که به دانش آموزان اجازه می دهد تا تجربیات یادگیری خود را با علایق و نیازهای خود تنظیم کنند. این می تواند به افزایش انگیزه، مشارکت و حفظ دانش کمک کند. علاوه بر این، یادگیری فردی می تواند به توسعه مهارت های مهمی مانند خود انضباطی، مدیریت زمان و تفکر انتقادی کمک کند.

با این حال، برخی از معایب بالقوه برای یادگیری فردی نیز وجود دارد. دانش آموزان ممکن است احساس انزوا کنند یا فاقد تعامل اجتماعی و بازخوردی باشند که با یادگیری گروهی همراه است. علاوه بر این، یادگیری فردی می تواند برای دانش آموزانی که فاقد نظم و انضباط شخصی یا مهارت های مدیریت زمان لازم برای کار مستقل هستند چالش برانگیز باشد. برای مربیان مهم است که دستورالعمل‌ها، بازخوردها و حمایت‌های واضحی ارائه دهند. تا اطمینان حاصل شود که دانش‌آموزان می‌توانند به اهداف یادگیری خود دست یابند و در مسیر باقی بمانند.

8. یادگیری مبتنی بر تحقیق

یادگیری مبتنی بر تحقیق نوعی روش تدریس است. که بر اکتشاف و کشف دانش آموز محور تمرکز دارد. در این رویکرد، دانش‌آموزان تشویق می‌شوند تا سؤال بپرسند، موضوعات را بررسی کنند  سپس فعالانه از طریق تحقیق، آزمایش و همکاری به دنبال پاسخ باشند. نقش معلم به جای ارائه همه پاسخ ها، هدایت و تسهیل فرآیند یادگیری است.

یکی از مزایای اصلی یادگیری مبتنی بر پرسش این است که می تواند به توسعه مهارت های تفکر انتقادی، خلاقیت و توانایی های حل مسئله کمک کند. با درگیر شدن در فرآیند تحقیق، دانش آموزان یاد می گیرند که اطلاعات را تجزیه و تحلیل کنند. سپس شواهد را ارزیابی کنند و بر اساس مشاهدات و تجربیات خود نتیجه گیری کنند. علاوه بر این، یادگیری مبتنی بر پرس و جو می تواند بسیار جذاب و برانگیزاننده باشد. زیرا دانش آموزان تشویق می شوند تا علایق و سوالات خود را دنبال کنند.

با این حال، برخی از معایب بالقوه برای یادگیری مبتنی بر پرس و جو نیز وجود دارد. برای دانش‌آموزانی که به محیط‌های یادگیری ساختاریافته‌تر عادت کرده‌اند، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. زیرا ممکن است برای هدایت ماهیت باز یادگیری مبتنی بر پرسش تلاش کنند. علاوه بر این، یادگیری مبتنی بر پرس و جو نیاز به سطح بالایی از مشارکت و خودراهبری دانش آموز دارد. که دستیابی به آن در برخی از محیط های کلاسی دشوار است. برای مربیان مهم است که داربست، پشتیبانی و منابعی را برای کمک به دانش‌آموزان در مسیریابی فرآیند پرس‌جویی و دستیابی به اهداف یادگیری خود فراهم کنند.