یونیکس (Unix) چیست؟ + اجزای سیستم عامل + تاریخچه + مقایسه با لینوکس 🟢

یونیکس یک سیستم عامل است که برای اولین بار در دهه 1960 توسعه یافت و از آن زمان تاکنون به طور مداوم در حال توسعه است. منظور ما از سیستم عامل مجموعه برنامه هایی است که باعث کارکرد کامپیوتر می شود. این یک سیستم پایدار، چند کاربره و چند وظیفه ای برای سرورها، دسکتاپ ها و لپ تاپ ها است. در این مقاله به صورت کامل برای شما این مسائل را درباره UNIX توضیح می دهیم.

تفاوت کلیدی بین یونیکس و لینوکس

در مقایسه Unix و لینوکس، کد منبع لینوکس در دسترس عموم است در حالی که در یونیکس، کد منبع اختصاصی است.
سیستم عامل یونیکس در اواخر دهه 1960 در آزمایشگاه AT&T Bell ایجاد شد در حالی که لینوکس یک سیستم عامل است که توسط لینوس توروالدز در دانشگاه هلسینکی در سال 1991 ساخته شد.
تفاوت اصلی بین لینوکس و یونیکس این است که لینوکس شبیه سازی یونیکس است.

وقتی یونیکس را با لینوکس مقایسه می کنیم، پوسته پیش فرض لینوکس BASH است در حالی که پوسته یونیکس Bourne Shell است.
یکی از تفاوت‌های کلیدی یونیکس و لینوکس این است که تشخیص تهدید و راه‌حل لینوکس بسیار سریع است در حالی که کاربران یونیکس برای دریافت وصله رفع اشکال مناسب به زمان انتظار طولانی‌تری نیاز دارند.
نسخه های مهم لینوکس عبارتند از Redhat، Ubuntu، OpenSuse، Solaris، در حالی که نسخه های مهم یونیکس HP-UX، AIS، BSD و غیره هستند.

یونیکس چیست؟

سیستم عامل یونیکس در اواخر دهه 1960 متولد شد. AT&T Bell Labs یک سیستم عامل به نام Unix را منتشر کرد که به زبان C نوشته شده بود، که امکان تغییر، پذیرش و قابلیت حمل سریع‌تر را فراهم می‌کرد. این پروژه به عنوان یک پروژه تک نفره تحت رهبری کن تامپسون از آزمایشگاه های بل آغاز شد. این سیستم عامل به پرکاربردترین سیستم عامل تبدیل شد. یونیکس یک سیستم عامل اختصاصی است.

سیستم عامل یونیکس روی CLI (واسط خط فرمان) کار می کند، اما اخیراً پیشرفت هایی برای رابط کاربری گرافیکی در سیستم های یونیکس صورت گرفته است. یونیکس سیستم عاملی است که در شرکت ها، دانشگاه ها، شرکت های بزرگ و غیره محبوب است.

لینوکس چیست؟

لینوکس یک سیستم عامل است که توسط لینوس توروالدز در دانشگاه هلسینکی در سال 1991 ساخته شد. نام “لینوکس” از هسته لینوکس گرفته شده است. این نرم افزار روی رایانه است که به برنامه ها و کاربران امکان می دهد برای انجام برخی عملکردهای خاص به دستگاه های موجود در رایانه دسترسی داشته باشند.

سیستم عامل لینوکس دستورالعمل های یک برنامه کاربردی را از پردازنده کامپیوتر رله می کند و نتایج را از طریق سیستم عامل لینوکس به برنامه بازمی گرداند. می توان آن را بر روی انواع مختلف رایانه، تلفن های همراه، تبلت های کنسول بازی ویدیویی و غیره نصب کرد.

توسعه لینوکس یکی از برجسته ترین نمونه های همکاری نرم افزارهای رایگان و متن باز است. امروزه بسیاری از شرکت ها و تعداد مشابهی از افراد نسخه سیستم عامل خود را بر اساس هسته لینوکس منتشر کرده اند.

یونیکس یکی از سیستم عامل های مرتبط با لینوکس است

ویژگی های سیستم عامل یونیکس

در زیر ویژگی های مهم سیستم عامل Unix آورده شده است

وقتی یونیکس را با لینوکس مقایسه می کنیم، یونیکس یک سیستم عامل چند کاربره و چند وظیفه ای است
می توان از آن به عنوان برنامه کنترل اصلی در ایستگاه های کاری و سرورها استفاده کرد.
صدها برنامه تجاری در دسترس است
در روزهای اوج خود، یونیکس به سرعت مورد استفاده قرار گرفت و به سیستم عامل استاندارد در دانشگاه ها تبدیل شد.

ویژگی های سیستم عامل لینوکس

در ادامه به ویژگی های مهم سیستم عامل لینوکس می پردازیم

پشتیبانی چند وظیفه ای (Multi task)
برنامه ها از یک یا چند فرآیند تشکیل شده اند و هر فرآیند دارای یک یا چند رشته است
به راحتی می تواند در کنار سایر سیستم عامل ها وجود داشته باشد.
با مقایسه ویژگی های لینوکس و یونیکس، لینوکس می تواند چندین برنامه کاربر را اجرا کند
حساب های فردی به دلیل مجوز مناسب محافظت می شوند
هنگام مقایسه یونیکس با لینوکس، لینوکس یک کپی از یونیکس است اما از کد آن استفاده نمی کند.

محدودیت های لینوکس

برای لینوکس در مقابل Unix ، هیچ نسخه استاندارد لینوکس وجود ندارد
لینوکس از درایورها پشتیبانی می‌کند که ممکن است منجر به عملکرد نادرست کل سیستم شود.
لینوکس، حداقل برای کاربران جدید، به آسانی ویندوز نیست.
بسیاری از برنامه هایی که ما برای ویندوز استفاده می کنیم فقط با کمک شبیه ساز پیچیده بر روی لینوکس اجرا می شوند. مثلا. مایکروسافت آفیس.
لینوکس بهترین گزینه برای یک کاربر شرکتی است. معرفی آن در یک محیط خانه بسیار سخت تر است.

محدودیت های یونیکس

رابط کاربری غیر دوستانه، مختصر، ناسازگار و غیر یادگاری
با مقایسه محدودیت لینوکس در مقابل یونیکس، سیستم عامل یونیکس برای یک سیستم کامپیوتری کند طراحی شده است، بنابراین نمی توانید انتظار عملکرد سریع داشته باشید.
رابط شل می تواند خائنانه باشد زیرا اشتباه تایپ می تواند فایل ها را از بین ببرد.
نسخه‌های دستگاه‌های مختلف کمی متفاوت است، بنابراین سازگاری ندارد.
یکی از تفاوت های یونیکس و لینوکس این است که یونیکس هیچ زمان پاسخگویی قطعی سخت افزاری مطمئنی را ارائه نمی دهد، بنابراین از سیستم های زمان پاسخگویی بلادرنگ پشتیبانی نمی کند.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀🚀🚀» هک تلگرام

تاریخچه یونیکس

در اواخر دهه 1960، آزمایشگاه‌های بل (بعداً AT&T)، جنرال الکتریک و مؤسسه فناوری ماساچوست تلاش کردند تا یک سیستم اشتراک‌گذاری زمانی تعاملی به نام خدمات محاسباتی و اطلاعات چندگانه (Multics) توسعه دهند که چندین کاربر را قادر می‌سازد به طور همزمان به یک پردازنده مرکزی دسترسی داشته باشند.

آزمایشگاه های بل که از نتایج ناامید شده بودند، از پروژه خارج شدند، اما دانشمندان کامپیوتر بل، کن تامپسون و دنیس ریچی به کار خود ادامه دادند، که با توسعه سیستم عامل یونیکس به اوج خود رسید. به عنوان بخشی از این تلاش، تامپسون و ریچی دیگر محققان آزمایشگاه بل را به خدمت گرفتند و با هم، مجموعه‌ای از اجزا را ساختند که پایه‌ای برای سیستم عامل فراهم می‌کرد. این اجزا شامل یک سیستم فایل سلسله مراتبی، یک رابط خط فرمان (CLI) و چندین برنامه کاربردی کوچک بود. سیستم عامل همچنین مفاهیم فرآیندهای کامپیوتری و فایل های دستگاه را به همراه داشت.

یک ماه بعد، تامپسون یک سیستم عامل خود میزبان با اسمبلر، ویرایشگر و پوسته را مستقر کرد. این نام که YEW-nihks تلفظ می‌شود، یک جناس مبتنی بر سیستم قبلی بود – نسخه‌ای از مولتی‌کز . Unix بسیار کوچکتر از چیزی بود که توسعه دهندگان اصلی برای Multics در نظر گرفته بودند و یک سیستم تک وظیفه ای بود. قابلیت های چندوظیفه ای بعداً به وجود خواهد آمد.

زبان اسمبلر و یونیکس

قبل از سال 1973، Unix  به زبان اسمبلر نوشته می‌شد، اما نسخه چهارم به زبان C بازنویسی شد. این در آن زمان انقلابی بود زیرا تصور می‌شد سیستم‌عامل‌ها برای نوشتن به زبان C، یک زبان سطح بالا، بسیار پیچیده و پیچیده هستند. این امر قابلیت حمل یونیکس را در چندین پلتفرم محاسباتی افزایش داد.

در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 80، یونیکس طرفداران زیادی در دانشگاه به دست آورد، که باعث شد استارت آپ های تجاری مانند Solaris Technologies و Sequent آن را در مقیاس بزرگتر اتخاذ کنند. بین سال‌های 1977 و 1995، گروه تحقیقاتی سیستم‌های کامپیوتری در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، توزیع نرم‌افزار برکلی (BSD) را توسعه داد که یکی از اولین توزیع‌های یونیکس و پایه‌ای برای چندین یونیکس دیگر بود.

در سال 1991، لینوس توروالدز، دانشجوی دانشگاه هلسینکی، یک سیستم عامل مبتنی بر یونیکس برای رایانه شخصی خود ایجاد کرد. او بعداً پروژه خود را لینوکس نامید و آن را به صورت دانلود رایگان در دسترس قرار داد، که منجر به محبوبیت روزافزون سیستم‌های مشابه یونیکس شد. امروزه، انواع سرورهای مدرن، ایستگاه های کاری، دستگاه های تلفن همراه و سیستم های تعبیه شده توسط سیستم عامل های مبتنی بر یونیکس، از جمله رایانه های macOS و دستگاه های تلفن همراه اندروید هدایت می شوند.

قبل از استفاده از سیستم عامل یونیکس باید با تفاوت های آن با لینوکس آشنا شوید

Unix برای چه مواردی استفاده می شود؟

Unix یک سیستم‌عامل ماژولار است که از تعدادی مؤلفه ضروری، از جمله هسته، پوسته، سیستم فایل و مجموعه‌ای اصلی از ابزارها یا برنامه‌ها تشکیل شده است.

در قلب سیستم عامل Unix ، هسته، یک برنامه کنترل اصلی است که خدماتی را برای شروع و پایان برنامه ها ارائه می دهد. همچنین عملیات های سطح پایین مانند تخصیص حافظه، مدیریت فایل ها، پاسخگویی به تماس های سیستمی و زمان بندی وظایف را انجام می دهد. زمان‌بندی کار برای جلوگیری از تداخل زمانی که چندین برنامه سعی می‌کنند به طور همزمان به یک منبع دسترسی پیدا کنند، ضروری است.

کاربران از طریق پوسته با محیط یونیکس تعامل دارند، یک CLI برای وارد کردن دستوراتی که برای اجرا به هسته ارسال می شوند. یک دستور برای فراخوانی یکی از ابزارهای موجود استفاده می شود. هر ابزار یک عملیات خاص مانند ایجاد فایل ها، حذف دایرکتوری ها، بازیابی اطلاعات سیستم یا پیکربندی محیط کاربر را انجام می دهد.

برخی از دستورات یونیکس یک یا چند آرگومان می گیرند که راهی برای اصلاح رفتار ابزار ارائه می دهد. برای مثال، یک کاربر ممکن است دستور rm OldFIle.txt را وارد کند. این دستور ابزار rm را فراخوانی می‌کند که فایل‌های موجود در یک فهرست را حذف می‌کند. این دستور همچنین شامل آرگومان OldFIle.txt است که فایلی است که باید حذف شود. هنگامی که کاربر این دستور را در پوسته وارد می کند، هسته برنامه rm را اجرا می کند و فایل مشخص شده را حذف می کند.

9 دستور اصلی Unix

Unix از چندین پوسته از جمله sh، csh، ksh، tcsh و bash پشتیبانی می کند. توزیع Unix معمولاً یک پوسته پیش‌فرض را مشخص می‌کند، اما کاربران می‌توانند از میان پوسته‌های پشتیبانی‌شده یکی را انتخاب کنند. کاربران همچنین می توانند محیط پوسته را سفارشی کنند یا می توانند اسکریپت های پوسته خود را بنویسند.

علاوه بر این، پوسته یونیکس از استفاده از لوله‌ها (|) پشتیبانی می‌کند، ابزاری قدرتمند برای پیوند دادن چند دستور برای ایجاد گردش‌های کاری پیچیده. هنگامی که دو یا چند دستور با هم لوله می شوند، خروجی فرمان اول به عنوان ورودی فرمان دوم، خروجی فرمان دوم به عنوان ورودی برای فرمان سوم و غیره استفاده می شود.

یکی دیگر از ویژگی های مهم Unix  ، سیستم فایل است که یک ساختار سلسله مراتبی برای کار با فایل ها ارائه می دهد. سیستم فایل دایرکتوری ها را در یک درخت وارونه با دایرکتوری ریشه در بالا سازماندهی می کند. سپس فایل ها به دایرکتوری های خاصی اختصاص داده می شوند و از طریق ساختار دایرکتوری قابل دسترسی هستند. سیستم عامل های قبلی یک دستگاه ذخیره سازی را بر اساس تعداد ثابتی از سطوح به بخش هایی تقسیم می کردند.

یونیکس همه انواع فایل ها را به عنوان آرایه های بایتی ساده در نظر می گیرد و در نتیجه مدل فایل بسیار ساده تری نسبت به سایر سیستم عامل ها ایجاد می کند.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀🚀🚀» سیستم عامل لینوکس

مفاهیم یونیکس به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر تأثیرگذار بوده اند:

یونیکس نیروی محرکه توسعه اینترنت و تبدیل محاسبات به پارادایم شبکه محور بود.
توسعه دهندگان یونیکس به خاطر آوردن ماژولار بودن و قابلیت استفاده مجدد در عمل مهندسی نرم افزار و تحریک جنبش ابزارهای نرم افزاری اعتبار دارند.
توسعه دهندگان Unix  همچنین مجموعه ای از قوانین فرهنگی را برای توسعه نرم افزار ایجاد کردند – که به عنوان فلسفه یونیکس شناخته می شود – که بسیار بر جامعه فناوری اطلاعات تاثیرگذار بوده است.

انواع یونیکس

یونیکس اولین سیستم‌عاملی بود که می‌توانست توسط هر کسی بهبود یا ارتقا یابد، تا حدی به این دلیل که به زبان C نوشته شده بود و بسیاری از ایده‌های محبوب را در بر می‌گرفت. با این حال، موفقیت اولیه آن منجر به انواع مختلفی شد که فاقد سازگاری و قابلیت همکاری بودند. برای رسیدگی به این مسائل، تعدادی از فروشندگان و افراد در دهه 1980 گرد هم آمدند تا سیستم عامل را استاندارد کنند، ابتدا با ایجاد استاندارد رابط سیستم عامل قابل حمل و سپس با تعریف مشخصات یونیکس واحد (SUS).

از آن زمان، Unix  با اضافه شدن انواع جدید، برخی اختصاصی و برخی منبع باز، به تکامل خود ادامه داد. بسیاری از پیشرفت‌ها نتیجه شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و افراد است که در برنامه‌های توسعه و ایده‌های جدید مشارکت می‌کنند.

مجوز Unix  به نوع خاصی بستگی دارد. برخی از انواع Unix مناسب و دارای هزینه مجوز هستند، مانند IBM Advanced Interactive eXecutive (AIX) یا Oracle Solaris، و انواع دیگر رایگان و منبع باز هستند، از جمله Linux، FreeBSD و OpenBSD. علامت تجاری یونیکس اکنون متعلق به The Open Group است، یک سازمان استانداردهای صنعتی که اجرای یونیکس را گواهی و برند می کند.

یونیکس اجزای متفاوتی دارد

سیستم عامل های یونیکس مانند

اصطلاح Unix-like اغلب برای توصیف انواع مختلف یونیکس استفاده می شود، اما هیچ تعریف روشنی از معنای این اصطلاح وجود ندارد. به طور کلی، می‌تواند به هر سیستم‌عاملی که ارتباطی با یونیکس دارد، مهم نیست که چقدر دور باشد، از جمله انواع رایگان و منبع باز اشاره دارد. برخی از توسعه دهندگان نرم افزار ادعا می کنند که سه نوع سیستم شبه یونیکس وجود دارد:

سیستم‌عامل‌ها از لحاظ تاریخی به پایگاه کد اصلی آزمایشگاه‌های بل، مانند سیستم‌های BSD که توسط محققان برکلی توسعه داده شده‌اند، متصل می‌شوند.
سیستم‌های Unix  مانند دارای علامت تجاری و برند که مطابق با SUS هستند، مانند HP-UX و IBM AIX. گروه Open تشخیص داده است که این سیستم ها مجاز به استفاده از نام یونیکس هستند.
سیستم‌های عملکردی شبه یونیکس، مانند لینوکس و مینیکس، که به شیوه‌ای مطابق با مشخصات یونیکس رفتار می‌کنند. به عنوان مثال، آنها باید برنامه ای داشته باشند که جلسات ورود و خط فرمان را مدیریت کند.

آینده یونیکس چیست؟

Unix  و انواع آن همچنان بر روی طیف گسترده ای از سیستم ها، از جمله ایستگاه های کاری، سرورها و ابر رایانه ها اجرا می شوند. لینوکس، به‌ویژه، در پیاده‌سازی‌های مشابه یونیکس پیشتاز بوده و حضوری قوی در مراکز داده و پلتفرم‌های ابری به دست آورده است. علاوه بر این، سیستم عامل اکنون بر روی تمام 500 ابر رایانه برتر جهان اجرا می شود. لینوکس هم به عنوان نرم افزار رایگان و هم به عنوان نرم افزار تجاری و اختصاصی در دسترس است.

اگرچه لینوکس به‌ویژه برای سرورهای سازمانی قوی باقی مانده است، اما خود Unix شاهد کاهش استفاده بوده است، تا حدی به دلیل مهاجرت از پلت‌فرم‌های رایانه‌ای مجموعه دستورالعمل‌های کاهش‌یافته به جایگزین‌های مبتنی بر x86، که می‌تواند بارهای کاری بیشتری را اجرا کند و عملکرد بالاتری را با هزینه کمتر ارائه دهد. .

کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که بسیاری از سازمان‌ها به استفاده از یونیکس برای بارهای کاری حیاتی ادامه خواهند داد، اما به دلیل مدرن‌سازی و استراتژی‌های یکپارچه‌سازی فناوری اطلاعات، وابستگی خود را به سیستم کاهش خواهند داد. با این حال، یونیکس هنوز سیستم ارجح برای بسیاری از موارد استفاده، مانند پشتیبانی از برنامه های مرکز داده، امنیت ابری و نرم افزارهای خاص عمودی است. انتظار می‌رود فروش سرور یونیکس در آینده کاهش یابد، اما برنامه‌های کاربردی در حوزه‌های مالی، دولتی و مخابراتی باید به استفاده از یونیکس ادامه دهند. در نهایت، یونیکس ممکن است به طور کامل رها شود، اما احتمالاً قبل از این اتفاق، کاهش طولانی و آهسته ای خواهد داشت.

بیشتر بخوانید🚀🚀🚀🚀🚀🚀» سیستم عامل هکر ها

سیستم عامل یونیکس

سیستم عامل یونیکس از سه بخش تشکیل شده است. Core، پوسته و برنامه ها.

هسته

هسته Unix مرکز سیستم عامل است: زمان و حافظه را به برنامه ها اختصاص می دهد و در پاسخ به تماس های سیستم، فایل ذخیره و ارتباطات را مدیریت می کند.

به عنوان مثالی از روشی که پوسته و هسته با هم کار می کنند، فرض کنید یک کاربر rm myfile را تایپ کند (که اثر حذف فایل myfile را دارد). پوسته فایل های حاوی برنامه rm را در فایل ذخیره جستجو می کند و سپس از طریق فراخوانی های سیستمی از هسته درخواست می کند تا برنامه rm را روی myfile اجرا کند. هنگامی که فرآیند rm myfile به پایان رسید، پوسته اعلان % UNIX را به کاربر برمی‌گرداند و نشان می‌دهد که منتظر دستورات بعدی است.

پوسته

پوسته به عنوان رابط بین کاربر و هسته عمل می کند. هنگامی که یک کاربر وارد سیستم می شود، برنامه لاگین نام کاربری و رمز عبور را بررسی می کند و سپس برنامه دیگری به نام پوسته را راه اندازی می کند. پوسته یک مفسر خط فرمان (CLI) است. دستوراتی را که کاربر در آنها تایپ می کند تفسیر می کند و ترتیب اجرای آنها را می دهد. دستورات خود برنامه هستند: هنگامی که آنها خاتمه می یابند، پوسته یک اعلان دیگر به کاربر می دهد.

کاربر ماهر می تواند پوسته خود را سفارشی کند و کاربران می توانند از پوسته های مختلف در یک دستگاه استفاده کنند. اکثر حساب‌های موجود در خوشه‌های ما به طور پیش‌فرض دارای پوسته bash هستند. حساب‌های موجود در hpc-class از پوسته استفاده می‌کنند که در https://asw.iastate.edu/cgi-bin/acropolis/user/shell مشخص شده است.

پوسته های bash و tcsh دارای ویژگی های خاصی هستند که به کاربر در وارد کردن دستورات کمک می کند.

برنامه ها

تکمیل نام فایل – با تایپ بخشی از نام یک فرمان، نام فایل یا دایرکتوری و فشار دادن کلید [Tab]، پوسته بقیه نام را به طور خودکار تکمیل می کند. اگر پوسته بیش از یک نام پیدا کند که با حروفی که شما تایپ کرده اید شروع می شود، بوق می زند و از شما می خواهد قبل از فشار دادن مجدد کلید تب، چند حرف دیگر را تایپ کنید.

تاریخچه – پوسته فهرستی از دستوراتی را که تایپ کرده‌اید نگه می‌دارد. اگر لازم است دستوری را تکرار کنید، از کلیدهای مکان‌نما برای بالا و پایین رفتن لیست استفاده کنید یا تاریخچه را برای فهرستی از دستورات قبلی تایپ کنید.