13به در سال 99 قانون قرنطینه از درب منازل اعمال می شود

همانطور که همه ما می دانیم، سیزده به در از قدیمی ترین جشن های ایرانیان باستان است که در 13 فروردین جشن گرفته می شود. این جشن در واقع بیرون رفتن از خانه و یک روز را در صحرا و دشت گذراندن است. 13به در به معنای در کردن نحسی سیزده از خانه و محل سکونت در ذهن بسیاری از ما جا گرفته است. اما با نگاهی به فرهنگ لغت فارسی متوجه می شویم که واژه در و دشت به عنوان مخفف دره و دشت به کار می رود. به طور کلی واژه 13به در به معنای سیزدهم به سوی در و دشت شدن است که معنای بیرون رفتن و در دامان طبیعت سر کردن را می دهد. بنابراین نحس بودن این روز رد می شود.

تاریخچه ی 13به در

همانطور که نوروز و مراسمات آن مطعلق به زمان جمشید است، 13به در نیز از همان هنگام به آیین ایرانیان اضافه شده است. جمشید، شاه پیشدادی، سیزدهمین روز فروردین را به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اَپوش در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه برپا می کند تا جایی که این تمام ایرانیان این کار را از وی می آموزند و هر سال روز سیزده نوروز را در دشت و صحرا می گذراندند تا جایی که به تدریج این کار به یک آیین و رسم در تمام ایران بزرگ تبدیل می شود.

همچنین در این آیین آمده است که مردمان باید در نیایش روز تیر ایزد از ایزد یاد کنند و از او درخواست باریدن باران کنند. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم عید نوروز ، سیزدهم فروردین که به ایزد باران تعلق داشت مردم در دشت و صحرا و کنار جویبارها به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌کردند.

هم‌اکنون هم زرتشتیان و البته تمام ایرانیان، از بامداد روز تِشتَر ایزد و فروردین‌ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفره نوروزی (هفت سین)را با خود به طبیعت می‌برند، و ماهی ها و سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می روند. سبزهٔ و ماهی خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو می‌کنند که سالی پربرکت و خرم داشته باشند، تا پسین آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می‌پردازند.

13به در 99

همه ما مردم ایران از هزاران سال پیش تا به الان این آیین زیبا و دلنشین را هرسال در کنار یکدیگر به جا می آوردیم. اما شاید سال 99 اولین سال در تمام تاریخ این روز باشد، حداقل در قرن حاضر اولین سال است که ما برای سلامت خود و عزیزانمان و البته سلامت تمام مردم ایران نباید این روز را به بیرون از خانه برویم.

همانطور که در جریان هستید ویروس کرونا ابتدا در کشور چین شیوع پیدا کرد و ظرف مدت کوتاهی همه گیر شد. به طوری که در حال حاضر مردم تمام دنیا به نوعی با این بیماری درگیر شده اند. هزاران نفر گرفتار این ویروس شده و متاسفانه جان خود را از دست داده اند. از طرفی افراد دیگر با قرنطینه خانگی سعی بر نجات خود از این بیماری و جلوگیری از شیوع آن دارند.

از آغازین روزهای شیوع ویروس کرونا، شاهد خدمات و تلاش‌های خالصانه  تیم‌های درمانی در جای جای ایران اسلامی بودیم که بی‌وقفه در صف اول مبارزه با ویروس کرونا، ایثار و فداکاری را سرلوحه کار خود قرار دادند. بی‌تردید نقش‌آفرینی پزشکان، پرستاران‌ و تمام پرسنل مراکز درمانی، در درمان بیماران مبتلا و نیز تلاش در جهت ریشه‌کنی و مبارزه با ویروس کرونا آن‌قدر ستودنی و والاست که قلم از بیان این جانفشانی‌ها قاصر و الکن است؛ سفیدپوشان دلسوزی که شبانه‌روز برای کمک به هموطنان بیمار، عاشقانه تمام هستی خود را نثار نظام سلامت کردند.

اما این ویروس در حال گسترش است و مهم‌ترین دستورالعمل برای مقابله با کروناویروس، اجتناب از تجمعات و حتی رفت و آمدهای خصوصی است. مردم باید در خانه هایشان بمانند و تمام موارد بهداشتی را رعایت کنند. تمام وسایل و موادغذایی را که از بیرون به داخل می آورند به طورکامل ضدعفونی کنند.

خوشبختانه در هفته های گذشته اکثر مردم ایران همکاری خوبی از خود نشان داده اند و این روزها خبرهای خوبی از نزول روند ابتلا به این بیماری می شنویم. شاهد خالی شدن تخت های مراکز درمانی از بیماران کرونا هستیم. که خدا را شاکریم بابت این روند پیش آمده.

اما مسئله ای که باعث نگرانی مردم، کادر درمانی و مسئولین شده است، تجمع ها و رفت و آمد هایی است که احتمالا در روزسیزدهم فروردین یا همان 13به در توسط عده ای از افراد سهل انگار شکل خواهد گرفت.

خوشبختانه قوانین سخت گیرانه ای از سوی دولت وضع شده است که امید است با رعایت و اعمال درست این قوانین بتوانیم از شیوع این ویروس در سیزدهمین روز فروردین جلوگیری کنیم. این قوانین شامل تعطیلی تمام پارک ها و مراکز تفریحی، بستن ورودی تمام شهرستان ها و تفرجگاه ها، ممنوعیت تردد در شهر و جریمه سنگین برای افرادی که از خانه بیرون می آیند.

این قوانین سخت‌گیرانه با اینکه دیر اما خوب است. روز طبیعت می‌تواند تبدیل به یک روز فاجعه آمیز در کشور شود. روزی که مردم به واسطه این آیین قدیمی به دل طبیعت بزنند و به راحتی کرونا را بین هم دست به دست کنند و چرخه فاجعه را تکمیل کنند. دقیقا همان مردمی که تصاویر بیمارستان‌ها را دیدند، آمار مرگ و میر خواندند و باز هم سفر رفتند، در روز طبیعت هم بیرون می‌روند و تازه سبزه هم گره می‌زنند.

شاید عده ای با خود بگویند ما جایی نخواهیم رفت که تجمع باشد و یا در این روز هیچ خوراکی از بیرون نخواهیم خورد و تنها در گوشه ای از طبیعت و فضای باز به همراه وسایل خودمان اطراق خواهیم کرد. در جواب این افراد باید گفت ممکن است خود شما ناقل این ویروس باشید، در صورتی که هیچ اطلاعی از آن ندارید. در این حالت شما در هر محیطی باشید حتی در یک فضای باز آن جا را آلوده می کنید و افرادی که بعد ازشما می آیند نیز مبتلا می شوند. از طرفی ممکن است فردی ناقل قبل از شما در آن مکان بوده باشد در این صورت شما نیز مبتلا خواهید شد.

بنابراین نمی توانید این اطمینان را به خود و خانوادتان بدهید که در این روز بیرون خواهید رفت و با رعایت بهداشت به این ویروس مبتلا نخواهید شد. چرا که سرعت و امکان انتقال این ویروس به قدری زیاد است که حتی فکرش را هم نمی توانید بکنید.

کرونا مهربان نیست و با رفتار مهربانانه نمی‌شود آن را شکست داد. باید سخت بود و سخت گرفت تا شاخ کرونا را بشکنیم. کرونا شکست خواهد خورد و چه خوب که با کمترین هزینه و مرگ و میر آن را شکست بدهیم. از همین رو از تمام شما عزیزانی که این مقاله را خواندید خواهش می کنیم که 13به در را در خانه های خود بمانید تا بتوانیم این ویروس ناخوانده را با همکاری یکدیگر شکست دهیم.